gruñir
verbo intransitivo Coniugazione
1. | [perro, lobo]
Coniugazione knurren
[cerdo] Coniugazione grunzen |
2. | (figurado) [personas] Coniugazione murren |
1. | [perro, lobo]
Coniugazione knurren
[cerdo] Coniugazione grunzen |
2. | (figurado) [personas] Coniugazione murren |
Complétez la séquence par la forme comparative qui convient.
Hace (+) … frío en Burgos … en Sevilla.