traboccare
verbo intransitivo
1. | [gen]
überlaufen
traboccare di qc vor etw (D) überquellen |
2. | [luogo]
traboccare di qc von etw wimmeln |
1. | [gen]
überlaufen
traboccare di qc vor etw (D) überquellen |
2. | [luogo]
traboccare di qc von etw wimmeln |
Remplissez le blanc.
Mi ____________ ma parlo molto poco italiano.