traboccare
verbo intransitivo
1. | [gen]
überlaufen
traboccare di qc vor etw (D) überquellen |
2. | [luogo]
traboccare di qc von etw wimmeln |
1. | [gen]
überlaufen
traboccare di qc vor etw (D) überquellen |
2. | [luogo]
traboccare di qc von etw wimmeln |
Complétez la réponse avec le mot approprié.
– Sei di Berlino? – ____, sono di Monaco.